Solanka kołobrzeska ma ponad 1000 lat. Na początku wykorzystywano ją wyłącznie do produkcji soli. XIX wiek to początek stosowania wody w celach uzdrowiskowych. To wtedy odkryto jej wyjątkowe właściwości zdrowotne.
Solanka kołobrzeska to mineralna woda lecznicza określana mianem 5,63% solanki jodkowej. Zawiera jod, potas i magnes w bardzo wysokim stężeniu, a także lit, stront, miedź, fosfor, arsen, glin i siarkę. Woda może być stosowana zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie do leczniczych i relaksujących kąpieli, okładów oraz inhalacji. Ma dobroczynny wpływ na drogi oddechowe oraz wspiera regenerację układu kostno – stawowego. Działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przeciwgrzybiczo i antybakteryjnie. Przyspiesza przemianę materii, pomaga spalać tłuszcz, poprawia krążenie, wzmacnia odporność i hartuje organizm. Ma także pozytywny wpływ na wygląd skóry. Kąpiel w solance odpręża, relaksuje i uspokaja. Aby w pełni korzystać z dobrodziejstw solanki woda powinna mieć 38 stopni, a maksymalny czas kąpiel to ok. 20-25 minut.
Solanka kołobrzeska jest podstawowym składnikiem zabiegów rehabilitacyjnych w kołobrzeskich uzdrowiskach. Na jej bazie powstają koncentraty i kuracje borowinowe oraz peelingi kosmetyczne.
Właściwości lecznicze solanki kołobrzeskiej potwierdza Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH.
W solance kołobrzeskiej kisi się ogórki kołobrzeskie, specjalność Kołobrzegu, wpisaną na Listę Lokalnych Produktów Tradycyjnych.
Ogólnodostępne źródło solankowe znajduje się na Wyspie Solnej, obok mostu na Parsęcie i ulicy Solnej. Dziś to atrakcja turystyczna i jedno z chętniej fotografowanych miejsc w Kołobrzegu. Tak jak kiedyś solanka przyciągała do miasta kupców solnych, tak dziś ściąga rzesze turystów i kuracjuszy.